UVEDEN JE EVROPSKI SISTEM OZNAČAVANJA ČELIKA

STANDARDIZATION & QUALITY

STANDARDIZACIJA I KVALITET

M. Smiljanić

UVEDEN JE EVROPSKI SISTEM OZNAČAVANJA ČELIKA U broju 3. časopisa dat je pregled aktivnosti Zavoda za standardizaciju u 2003. godini kojima se uvodi evropski sistem označavanja čelika i objavljuje preko 20 standarda JUS EN za proizvode od čelika. Ovaj veliki korak u našoj tehničkoj regulativi prošao je skoro neprimetno, a u tehničkoj štampi objavljuje se i izvod JUS standarda koji je van snage, i najavljuju se dalji prikazi na toj osnovi, što bi, za neupućene čitaoce, bila ozbiljna dezinformacija. S obzirom da su čelici, odnosno čelični proizvodi najzastupljeniji materijali za izradu zavarenih konstrukcija, predmet naših razmatranja je pravilnik kojim se utvrđuje jedinstveni (evropski) sistem označavanja čelika, sa prikazom JUS EN standarda relevantnih za njegovu primenu. PRAVILNIK O JEDINSTVENOM SISTEMU ZA OZNAČAVANJE ČELIKA (″Službeni list SRJ″, br. 01/2003) Objavljivanje pravilnika kojim se uvodi evropski jedinstveni sistem za označavanje čelika je dugo očekivani veliki korak u našem tehničkom komuniciranju sa zemljama članicama Evropske zajednice, od kojih uglavnom i uvozimo ove proizvode. Shodno članu 6, a u odnosu na datum objavljivanja (03.01.2003.), pravilnik je stupio na snagu 04.juna 2003. Integralni tekst Član 1. Ovim pravilnikom propisuje se jedinstven sistem za označavanje čelika i to: označavanje, osnovne oznake, brojčani sistem i dodatne oznake. Član 2. Ovaj pravilnik se primenjuje i na novoosvojene čelike koji se prvi put stavljaju u promet na jugoslovenskom tržištu. Iste oznake čelika moraju se primeniti i u tehničkoj i drugoj pratećoj dokumentaciji. Član 3. Jedinstveni sistem za označavanje čelika propisan je jugoslovenskim standardima JUS EN 10027-1, JUS EN 10027-2 I JUS CR 10260. Član 4. Oznake čelika prema jugoslovenskim standardima iz člana 3 ovog pravilnika, a na osnovu podnetog zahteva, određuje i registar o tim oznakama vodi savezna organizacija nadležna za poslove standardizacije u saradnji sa Evropskim biroom za registrovanje. Član 5. Čelici koji su proizvedeni i stavljeni u promet pre stupanja na snagu ovog pravilnika moraju se označiti u skladu sa ovim pravilnikom u roku od jedne godine od dana stupanja na snagu ovog pravilnika. Oznake čelika iz ovog pravilnika moraju se primeniti u tehničkoj i drugoj pratećoj dokumentaciji u roku od jedne godine od dana stupanja na snagu ovog pravilnika. Član 6. Ovaj pravilnik stupa na snagu u roku od šest meseci od dana objavljivanja u “Službenom listu SRJ”. Komentar: Pozivanjem na standarde JUS EN 10027-1, JUS EN 10027-2 i JUS CR 10260, kojima se propisuje jedinstveni sistem označavanja čelika, oni imaju status

obavezne primene, a njihovim blagovremenim donošenjem (mart 2003.) obezbeđena je primena pravilnika počev od 04.juna 2003. Obaveznost primene pravilnika se odnosi i na tehničku i prateću dokumentaciju, čime su za primenu odgovorni ne samo proizvođači čeličnih proizvoda već i njihovi korisnici, u konstruktivnoj i tehnološkoj dokumentaciji, dokumentaciji nabavke, procesa proizvodnje, nadzora u izradi, kontroli kvaliteta i sertifikovanju procesa i proizvoda. Prelazni period primene, 04.juna 2003. do 04. juna 2004. godine, odnosi se na proizvode (čelične proizvode) koji su stavljeni u promet, i tehničku i prateću dokumentaciju (član 5.) pre stupanja na snagu pravilnika. Da bi se ispoštovala ova odredba pravilnika, u tom istom periodu trebalo bi da bude objavljena većina JUS EN standarda proizvoda od čelika, što je veoma obiman posao. Tako je već u martu 2003. godine, mada posle dužeg perioda pripreme, objavljeno preko 20 standarda. Za tehnička lica, koja ovu obavezu treba da ispoštuju u roku, bilo bi od velike koristi kada bi Zavod za standardizaciju izdao publikaciju (analognu postojećoj, davno izdatoj publikaciji pregleda JUS čelika) pregleda čelika sa uporednim oznakama, JUS (stare) - JUS EN (nove), što pretpostavljamo nije veliki problem. Za sada, primena JUS EN standarda za proizvode od čelika trebalo bi da se odvija kontinualno, odmah nakon objavljivanja. Tako objavljivanjem u martu 2003. standarda JUS EN10025 - Toplovaljani proizvodi od nelegiranih konstrukcionih čelika Tehnički zahtevi za isporuku, imamo standard koji obuhvata značajan broj čelika koji se koriste u izradi zavarenih konstrukcija. IMPLEMENTACIJA EVROPSKE U JUS STANDARDIZACIJU METALNIH MATERIJALA Evropska standardizacija metalnih materijala intenzivno se razvija početkom 90-tih, a zasnovana je u izvesnom stepenu na prethodnim standardima Evropske ekonomske zajednice (EU standardi) i na procesu usaglašavanja sa Harmonizovanim sistemom Saveta saveza carina (HS). Svi sistemi standardizacije metalurških proizvoda, pa i evropski, imaju opšte standarde i standarde primene. Opštim standardima metalnih materijala i njihovih proizvoda utvrđuju se: •

definicije i klasifikacija materijala i proizvoda;

ZAVARIVANJE I ZAVARENE KONSTRUKCIJE (4/2003), str. 221-225

221

STANDARDIZATION & QUALITY • • •


sistem označavanja; opšti tehnički uslovi za isporuku i za oblik, mere i tolerancije; tipovi dokumenata za isporuku i prijem.

Implementacija opštih evropskih standarda za čelike i proizvode od čelika je zaokružena objavljivanjem jugoslovenskih standarda: − JUS EN 10020/2003 : Definicija i klasifikacija vrsta −

− −

− −

−

čelika (identičan sa EN 10020:2000); JUS EN 10027-1/2003: Sistem za označavanje čelika, Deo1:Označavanje, osnovne oznake (identičan sa EN 10027-1: 1992); JUS CR 10260/2003.: Sistem za označavanje čelika Dodatne oznake (identičan sa CR 10260:1998); JUS EN 10027-2/2003: Sistem za označavanje čelika - Deo 2: Brojčani sistem (identičan sa EN 10027-2: 1992); JUS EN 10079/2003:Definicije proizvoda od čelika (identičan sa EN 10079:1992); JUS EN 1021/2003: Opšti tehnički zahtevi za isporuku za čelik i proizvode od čelika (identičan sa EN 1021:1993) JUS EURONORM 168/2003: Proizvodi od gvožđa i čelika - Dokumenta o kontrolisanju - Sadržina dokumenata (identičan sa EURONORM 168:1986).

Standardima primene za određene proizvode i vrste materijala utvrđuju se: • oblik, mere i tolerancije; • tehnički propisi za ugovaranje, isporuku i ispitivanje; • specifikacije vrsta materijala i njihovih osobina značajnih za određenu primenu. Svaki standard se odnosi na : − vrstu proizvoda, mere i tolerancije; − namenu; − vrste i osobine čelika u odnosu na namenu; − vrste i obim ispitivanja pri isporuci / prijemu za ocenu specificiranih osobina. Pri narudžbini ili ugovaranju isporuke standardnih čeličnih proizvoda moguća su opredeljenja : − u svemu prema odredbama standarda; − sa određenim posebnim zahtevom koji dozvoljava standard (npr. niža max. vrednost P i S za veću otpornost na naponsku koroziju, niža maksimalna vrednost C ekvivalenta i sl.); − dodatni zahtevi utvrđeni ugovorom. Implementacija standarda primene je u toku, a već doneti JUS EN standardi su objavljeni u prošlom broju časopisa. DEFINICIJA I KLASIFIKACIJA VRSTA ČELIKA (JUS EN 10020/2003)

Prema hemijskom sastavu čelici se klasifikuju na: • •

nelegirane i legirane.

Standardom su definisane granične vrednosti između nelegiranih ii legiranih čelika za svaki element ( tab.1). Tabela 1. Granične vrednosti između nelegiranih i legiranih čelika (mas %) Element Granični sadržaj Aluminijum (Al) 0.10 Bor (B) 0.0008 Hrom (Cr) 0.30 Bakar Cu) 0.40 Mangan (Mn) 1.65 Molibden (Mo) 0.08 Niobijum (Nb) 0.06 Nikal (Ni) 0.30 Titan (Ti) 0.05 Vanadijum (V) 0.10 Volfram (W) 0.10 Fosfor (P), Sumpor (S) i Azot (N) 0.05

Nelegirani čelici su vrste čelika čiji sadržaj ni za jedan elemenat ne dostiže utvrđenu graničnu vrednost. Legirani čelici su vrste čelika kod kojih sadržaj najmanje jednog elementa dostiže utvrđenu graničnu vrednost. Kriterijum za klasifikaciju vrsta čelika prema hemijskom sastavu je hemijska analiza tečnog metala (analiza šarže), čiji je sastav utvrđen standardom ili proizvođačkom specifikacijom. Kada se hemijski sastav materijala ispituje iz uzoraka (opiljaka) uzetih iz proizvoda (lim, cev, odlivak i slično), dozvoljene razlike između analize šarže i proizvoda utvrđene su u odgovarajućem standardu primene za proizvod, odnosno vrste čelika tog proizvoda. Klase kvaliteta čelika Vrste čelika se klasifikuju u glavne klase kvaliteta, utvrđene prema glavnim osobinama ili karakteristikama u vezi sa primenom. Nelegirani čelici se klasifikuju u tri glavne klase kvaliteta, a legirani u dve glavne klase kvaliteta. Glavne klase nelegiranih čelika su: • • •

nelegirani osnovni čelici; nelegirani kvalitetni čelici; nelegirani specijalni čelici.

Nelegirani osnovni čelici su oni koji zadovoljavaju sledeće uslove: − ne zahtevaju nikakvu termičku obradu (u ovom

Shodno JUS EN 10 020, čelik se definiše kao materijal koji u masenim procentima sadrži železa (Fe) više od bilo kojeg pojedinačnog elementa, u kojem je sadržaj ugljenika (C) niži od 2% i koji sadrži i druge elemente. Učešće C u količini od 2% obično je granična linija između čelika i livenog gvožđa.

222

Klasifikacija prema hemijskom sastavu

smislu, žarenje za smanjenje napona i normalizaciono žarenje ne smatraju se termičkom obradom ); − mehaničke osobine, savijanje i energija udara na +20 °C u valjanom i normalizaciono žarenom stanju moraju da budu u okviru graničnih vrednosti definisanih standardom;



STANDARDIZACIJA I KVALITET − sadržaj C, P, S, mora da bude u okviru definisanih

graničnih vrednosti; − ne utvrđuju ni jedan poseban zahtev kvaliteta (npr. zahtev za sposobnost oblikovanja hladnim deformisanjem); − ne utvrđuju nikakve zahteve za legirajuće elemente, osim za Mn i Si. Nelegirani kvalitetni čelici su oni kod kojih se postavljaju posebni zahtevi kvaliteta kao što su: žilavi prelom, veličina zrna, sposobnost za oblikovanje. Nelegirani specijalni čelici su: − čelici sa većim stepenom čistoće od kvalitetnih čelika

(nemetalni uključci ); − čelici predviđeni za termičku obradu poboljšanja i − površinskog otvrdnjavanja; − čelici sa zahtevima otpornosti na puzanje, žilavosti

na niskim temperaturama (−50 °C), sa ograničenim sadržajem P i S; − čelici feritno-perlitne strukture koji ojačavaju taloženjem i sadrže jedan ili više mikrolegirajućih elemenata (Nb,V), čiji je sadržaj najmanje u granicama koje odgovaraju legiranim čelicima. Glavne klase legiranih čelika su: • •

legirani kvalitetni čelici; legirani specijalni čelici.

Legirani kvalitetni čelici imaju sličnu primenu kao nelegirani kvalitetni čelici. Preko sadržaja legirajućih elemenata zadovoljavaju posebne zahteve za primenu. Nisu namenjeni za poboljšanje ili površinsko otvrdnjavanje. U kvalitetne legirane čelike ubrajaju se određeni zavarivi finozrni konstrukcioni čelici za čelične konstrukcije, uključujući posude pod pritiskom i cevovode, minimalne vrednosti Re od 380 N/mm2 (do 16mm debljine) i vrednosti žilavosti (ISO V podužna epruveta) od 27J na −50 °C. Tu pripadaju čelici legirani sa Si ili Si-Al sa određenim magnetskim osobinama, legirani čelici za šine, za toplo ili hladno valjane plosnate proizvode, kao i čelici legirani samo sa Cu. Legirani specijalni čelici su oni koji zahtevaju posebno precizno kontrolisanje hemijskog sastava, uslova proizvodnje i kontrole, a za obezbeđenje istovremeno više karakteristika. Tu se ubrajaju nerđajući čelici, toplopostojani čelici otporni na puzanje, specijalni konstrukcioni čelici i čelici sa specijalnim fizičkim karakteristikama. Legirani specijalni čelici dele se na tri podgrupe: − nerđajući čelici na bazi Cr i Ni; − brzorezni čelici legirani sa Mo, W i/ili V, ukupnog

sadržaja od oko 7%; − ostali legirani specijalni čelici. U svim EN standardima primene za čelične proizvode navedena je pripadnost relevantnoj klasifikaciji. Standardom JUS EN 10020/2003 su date savremene definicije i kriterijumi klasifikacije čije korišćenje će, nadamo se, uneti red i u terminologiju koju autori publikacija, često i udžbenika, koriste iz zastarelih izvora.

SISTEM ZA OZNAČAVANJE ČELIKA Jedinstveni sistem za označavanje čelika se zasniva na sistemu označavanja utvrđenom u relevantnim standardima (član 3 Pravilnika), a koji obuhvataju: označavanje čelika slovnim i brojčanim oznakama (osnovne oznake), brojčani sistem označavanja (broj čelika) i dodatne oznake. Za čelike specificirane u nacionalnim standardima za dodeljivanje oznaka merodavna je nacionalna organizacija za standardizaciju. Za korisnike čeličnih proizvoda globalno poznavanje sistema omogućava razumevanje oznake u stepenu potrebnom za prepoznavanje osobina značajnih za primenu, odnosno preradu. Osnovne oznake (JUS EN 10027-1) Oznake su svrstane u dve osnovne grupe: •

grupa 1.- za čelike koji se označavaju na osnovu upotrebe i mehaničkih i fizičkih osobina; • grupa 2.- za čelike koji se označavaju na osnovu hemijskog sastava. Kod livenih čelika ispred ovih oznaka stavlja se slovna oznaka G. Oznake grupe 1. Za čelike koji se označavaju na osnovu upotrebe i mehaničkih i fizičkih osobina označavanje počinje sa jednom od oznaka za upotrebu kojih ima 11. Čelici koji se uglavnom koriste za zavarene proizvode i konstrukcije, shodno nameni imaju prvu oznaku: S - čelici za čelične konstrukcije; P - čelici za opremu pod pritiskom; L - čelici za gradnju cevovoda… Posle prve slovne oznake slede oznake najvažnijih osobina za upotrebu. Za čelike sa prvom oznakom S, P, L i E (čelici za mehaničke konstrukcije) posle prve oznake navodi se broj koji se odnosi na najmanju utvrđenu vrednost napona tečenja, Re u N/mm2, za opseg najmanjih debljina. Oznake grupe 2. Za čelike koji se označavaju na osnovu hemijskog sastava oznake su podeljene u četiri podgrupe. Podgrupa 2.1. Nelegirani čelici sa srednjim sadržajem Mn ispod 1% (izuzev čelika za obradu na automatima) Oznaka sadrži slovnu oznaku C (ugljenik), a zatim sledi utvrđen srednji sadržaj ugljenika pomnožen sa 100. Podgrupa 2.2. Nelegirani čelici sa srednjim sadržajem Mn≥1%, nelegirani čelici za obradu na automatima i legirani čelici (osim brzoreznih) kod kojih je sadržaj svakog legirajućeg elementa < 5%. Prva oznaka je srednji sadržaj ugljenika u procentima pomnožen sa 100, a zatim slede hemijski simboli legirajućih elemenata koji karakterišu čelik, a zatim brojevi koji označavaju vrednosti sadržaja legirajućih elemenata u procentima pomnožen odgovarajućim faktorom i zaokružen na najbliži ceo broj.


223



Faktori su: 4 - za Cr, Co, Mn, Ni, Si, W; 10 - za Al, Be, Cu, Mo, Nb, Pb, Ta, Ti, V, Zr; 100 - za Ce, N, P, S; 1000 - za B. Podrupa 2.3. Legirani čelici (osim brzoreznih), kod kojih je sadržaj najmanje jednog legirajućeg elementa ≥ 5%. Prva oznaka je X, zatim sledi srednji sadržaj ugljenika u procentima pomnožen sa 100, a zatim sledno hemijski simboli legirajućih elemenata koji karakterišu čelik i brojevi količine srednjeg sadržaja legirajućih elemenata. Podgrupa 2.4. Brzorezni čelici. Prva oznaka je slovna HS, a zatim slede brojevi srednje vrednosti sadržaja legirajućih elemenata prema redosledu: W, Mo, V, Co. Brojčani sistem označavanja čelika (JUS EN 10027-2)

Dodatne oznake za čelike koji se označavaju na osnovu upotrebe i mehaničkih osobina Za čelike za čelične konstrukcije (S), dodatna oznaka iz grupe 1 je pripadnost određenoj žilavosti minimalne vrednosti na određenoj ispitnoj temperaturi (tab.2) ili oznaka termomehaničkog stanja (za finozrne čelike). Tabela 2. Oznake za vrednosti žilavosti Ispitna temperatura Žilavost (J) minimum (°C) 27 J 40 J 60 J JR KR LR +20 J0 K0 L0 0 J2 K2 L2 − 20 J3 K3 L3 − 30 J4 K4 L4 − 40 J5 K5 L5 − 50 J6 K6 L6 − 60

Oznake termomehaničkog stanja obrade su: A - otvrdnjavanje termičkim taloženjem M - termomehaničko valjanje ; N - normalizovanjei ili normalizaciono valjanje; Q - kaljenje i otpuštanje (poboljšanje); G - ostale vrste obrade.

Ovim standardom utvrđuje se sistem za dodeljivanje brojeva za brojčano označavanje vrste čelika (broj čelika). Sistem je primenjiv i za druge materijale i pogodan je za statističku obradu podataka.

Druga grupa dodatnih oznaka čelika sa osnovnom oznake S može da bude za upućivanje na određene druge osobine ili namenu, kao:

Broj materijala se sastoji od sedam numeričkih mesta. Prvo mesto označava glavnu grupu materijala, četiri naredna mesta označavaju vrste materijala unutar glavne grupe i naredna dva mesta su za dodatne oznake.

C - posebne sposobnosti za oblikovanje hladnim deformisanjem; L - za niske temperature; S - za brodogradnju; T - za cevi W - otpornost na atmosfersku koroziju itd.

Brojčana oznaka glavne grupe materijala za čelik je 1. Standardom su utvrđeni rezervisani rasponi brojeva za vrste čelika po grupama i podgrupama čelika. Za dodeljivanje brojeva vrstama čelika definisanim u evropskim standardima nadležan je odgovarajući tehnički komitet ECISS, a za nacionalne vrste čelika kompetentna nacionalna organizacija. U svakom standardu primene za svaku vrstu čelika data je i brojčana oznaka. Dodatne oznake ( JUS CR 10260) Ovaj standard sadrži dodatne oznake koje se koriste u kombinaciji sa osnovnim oznakama, definisanim u JUS EN 10027-1, i određene dodatne oznake koje se koriste u kombinaciji sa brojčanim oznakama (JUS EN 10027-2), sa ciljem da upotpune identifikaciju vrsta čelika ili proizvoda od čelika. Dodatne oznake su podeljene u dve grupe (grupa 1 i grupa 2), i dodatne dopunske oznake. Grupa 2 oznaka se obavezno primenjuje zajedno i sledno sa grupom 1 i odnose se na vrstu čelika, dok se dodatne dopunske oznake stavljaju posle dodatnih oznaka i od njih se odvajaju znakom +, a odnose se na proizvode od čelika. Dodatne oznake za bližu identifikaciju vrste čelika su karaktera u vezi sa osnovnim oznakama.

Za čelike za opremu pod pritiskom (P) dodatne oznake grupe 1 su za termomehanička stanja obrade ili za namenu, kao: − B, boce za gas; − S, jednostavne posude pod pritiskom; − T, cevi .

Dodatne oznake iz grupe 2. ovih čelika su identifikacija namene za rad na temperaturama: − − − −

H = povišena temperatura; L = niska temperatura; R = temperatura okoline; X = niska i povišena temperatura.

Za čelike za cevi cevovoda (L) grupa 1 dodatnih oznaka je ista kao u prethodnom slučaju, dok je grupa 2 dodatna oznaka za klasu zahteva. Dodatne oznake za čelike koji se označavaju na osnovu hemijskog sastava Za ove čelike dodatne oznake su utvrđene samo za slučaj čelika osnovne oznake C. U grupi 1. dodatnih oznaka su oznake koje se odnose na sadržaj sumpora: − E =sa najvećim utvrđenim sadržajem sumpora; − R = sa utvrđenim opsegom sadržaja sumpora,

ili oznake za namenu, npr. W= za žicu za elektrode. U grupi 2 je oznaka hemijskog simbola legirajućeg elementa, npr. Cu (čelici otporni na atmosfersku koroziju) sa brojem 10x% srednje vrednosti sadržaja.

224



STANDARDIZACIJA I KVALITET Dodatne dopunske oznake Ove oznake se primenjuju za bližu identifikaciju specijalnih zahteva za čelik, vrste prevlaka i stanja posle obrade proizvoda od čelika. Od ovih oznaka za namenu za zavarene konstrukcije treba ukazati na

oznake specijalnih zahteva + Z15, +Z25 i +Z35 koje se odnose na garantovanu najmanju vrednost kontrakcije (A%) po celoj debljini proizvoda (lima). Dodatne dopunske oznake se, posle znaka +, primenjuju i kod brojčanog sistema označavanja čelika.

UPOREDNI PREGLED OZNAKA ČELIKA U JUS C.B0.500:1989 I JUS EN 10025:2003.

(Iz nacionalnog predgovora JUS EN 10025:2003)∗ Oznaka čelika u JUS C.B0.500:1989 Č 0130 Č 0370 Č 0371 Č 0361 Č 0362 Č 0363 Č 0451 Č 0452 Č 0453 Č 0561 Č 0562 Č 0563 Č 0545 Č 0645 Č 0745

Oznake čelika u JUS EN 10025:2003 Osnovna oznaka prema Brojčana oznaka prema JUS EN10027-1 i ECISS IC 10 JUS EN 10027-2 S185 1.0035 S235JR 1.0037 S235JRG1 1.0036 S235JRG2 1.0038 S235JO 1.0114 S235J2G3 1.0116 S275JR 1.0044 S275JO 1.0143 S275J2G3 1.0144 S355JR 1.0045 S355JO 1.0553 S355J2G3 1.0570 E295 1.0050 E335 1.0060 E360 1.0070

* Napomena: u broju 3/2003. časopisa, u pregledu JUS EN standarda, izvesni brojevi standarda izostavljanjem jedne 0 su pogrešno naznačeni sa 4 cifre umesto pet.

MT-KOMEX d.o.o. Preduzeće za proizvodnju, promet i usluge

Peći za sušenje elektroda:

011 / 3564-240 Tel : Tel / Fax : 011 / 555 -986 ul. Oslobođenja 22 b, 11090 Beograd Tobolac

Tehnički podaci : 1. Sušenje se obavlja uz prirodnu cirkulaciju vrelog vazduha 2. Kapacitet do 10 kg elektroda 3. Snaga uređaja 125 W 4. Napon 75 V, (uređaj radi na zavarivačkom naponu aparata za zavarivanje)

Tip MT-100 Tehnički podaci : 1. Dimenzije : 790 x 600 x 650 mm 2. Sušenje se obavlja uz prirodnu cirkulaciju vrelog vazduha 3. Temperatura sušenja do 400 C 4. Proces sušenja vodi elektronski termoregulator sa očitavanjem temperature na displeju 5. Kapacitet do 100 kg elektroda 6. U komori se može sušiti prah za EPP postupak 7. Snaga uređaja 5 kW 8. Napon 380 V, 50 Hz

Tip MT-20

Tehnički podaci : 1. Dimenzije : 220 x 220 x 700 mm 2. Komora je toplotno izolovana 3. Sušenje se obavlja uz prirodnu cirkulaciju vrelog vazduha 4. Temperatura sušenja do 300 C 5. Proces sušenja je automatizovan 6. Kapacitet do 20 kg elektroda 7. Snaga uređaja 1.65 kW 8. Napon 220 V, 50 Hz


Delatnost preduzeća u oblasti zavarivanja - Servis i rezervni delovi svih proizvođača opreme za zavarivanje - Proizvodnja uređaja i rezervnih delova - Reparaturno zavarivanje u svim postupcima - Iznajmljivanje aparat za MIG/MAG zavarivanje

225

UVEDEN JE EVROPSKI SISTEM OZNAČAVANJA ČELIKA

Recommend Documents